πλανόντης

ο, Ν

βιολ.

1. κάθε κινητικό σπόριο, γαμέτης ή ζυγώτης

2. το αρχικό αμοιβαδοειδές στάδιο σε μερικά σπορόζωα πρωτόζωα

3. μάζα σπορίων που παράγονται στα παχύτοιχα σποριάγγεια ορισμένων κατώτερων μυκήτων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. planont < πλανώμαι].